W mediach
2014-05-07 13:04
Wczoraj w ramach dnia wolnego pozwoliłem sobie na małą prasówkę.
Przejrzałem trochę prasy tzw. kobiecej.
Traktuje to jako obowiązek, żeby orientować się, co proponują tygodniki, miesięczniki czytane przez moje parafianki.
Parafianie czytają głównie internet.
Owe tytuły mają na tyle duży nakład, że trudno je ignorować jako coś, co kształtuje świadomość Polaków.
Generalnie nie czytam, żeby krytykować na kazaniu, ale żeby zobaczyć, co te pisma robią dobrze, ciekawie.
W sensie wydawniczym jest to konkurencja dla pism katolickich.
Możemy tylko zazdrościć formy, doinwestowania, estetyki.
Często także języka i zdjęć.
Stać ich na dużo stron, nazwisk i tekstów.
W sensie merytorycznym już zdecydowanie lepiej wypadamy jako katolicy: media światowe tęsknoty za Bogiem i tak nie uśmierzą ani nie zastąpią.
Sporo treści w magazynach kobiecych jest ciekawych, ale pomieszanie dobrego i złego odrobinę mnie niepokoi.
Statystycznie na 10 rozwodów sytuacja kobiet nie pogarsza się tylko w sytuacji jednej.
I chyba o tej jednej z dziesięciu mówią te pisma.
Rozumiem atrakcyjność ogólnej myśli: bądź kobietą świadomą i wyzwoloną.
Ale droga od uciemiężonej, samobiczującej się matki Polki z katolickiego zaścianku ku świadomej swoich potrzeb, radosnej Europejce nie jest taka prosta.
Trochę takich wyzwolonych Europejek Niemek poznałem.
Niezależne i dużo częściej niż Polki same samiutkie, bez faceta i dzieci.
Nie mówię, że to źle; ale czy to dobrze?
Wyczuwam, że ucięmiężenie matek wielodzietnych, zadowolenie singli, liczebność mężczyzn-tyranów i księży pilnujących przy łóżkach, aby życie seksualne było moralne jest o wiele bardziej odczuwalna na stronach magazynów niż w realnym życiu.
Bo chyba najbardziej niebezpieczne są kobiety same dla siebie, jeśli nie mają "szczęścia w miłości".
2014-05-07 13:04
Wczoraj w ramach dnia wolnego pozwoliłem sobie na małą prasówkę.
Przejrzałem trochę prasy tzw. kobiecej.
Traktuje to jako obowiązek, żeby orientować się, co proponują tygodniki, miesięczniki czytane przez moje parafianki.
Parafianie czytają głównie internet.
Owe tytuły mają na tyle duży nakład, że trudno je ignorować jako coś, co kształtuje świadomość Polaków.
Generalnie nie czytam, żeby krytykować na kazaniu, ale żeby zobaczyć, co te pisma robią dobrze, ciekawie.
W sensie wydawniczym jest to konkurencja dla pism katolickich.
Możemy tylko zazdrościć formy, doinwestowania, estetyki.
Często także języka i zdjęć.
Stać ich na dużo stron, nazwisk i tekstów.
W sensie merytorycznym już zdecydowanie lepiej wypadamy jako katolicy: media światowe tęsknoty za Bogiem i tak nie uśmierzą ani nie zastąpią.
Sporo treści w magazynach kobiecych jest ciekawych, ale pomieszanie dobrego i złego odrobinę mnie niepokoi.
Statystycznie na 10 rozwodów sytuacja kobiet nie pogarsza się tylko w sytuacji jednej.
I chyba o tej jednej z dziesięciu mówią te pisma.
Rozumiem atrakcyjność ogólnej myśli: bądź kobietą świadomą i wyzwoloną.
Ale droga od uciemiężonej, samobiczującej się matki Polki z katolickiego zaścianku ku świadomej swoich potrzeb, radosnej Europejce nie jest taka prosta.
Trochę takich wyzwolonych Europejek Niemek poznałem.
Niezależne i dużo częściej niż Polki same samiutkie, bez faceta i dzieci.
Nie mówię, że to źle; ale czy to dobrze?
Wyczuwam, że ucięmiężenie matek wielodzietnych, zadowolenie singli, liczebność mężczyzn-tyranów i księży pilnujących przy łóżkach, aby życie seksualne było moralne jest o wiele bardziej odczuwalna na stronach magazynów niż w realnym życiu.
Bo chyba najbardziej niebezpieczne są kobiety same dla siebie, jeśli nie mają "szczęścia w miłości".
DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 26 kwietnia
Piątek, IV Tydzień wielkanocny
Ja jestem drogą i prawdą, i życiem.
Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.
+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 14, 1-6
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)
+ Nowenna do MB Królowej Polski 24 kwietnia - 2 maja
ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY
Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz
