Św. Pantaleon urodził się w 280 r. w Nikomedii. Zgodnie z wolą ojca ukończył medycynę i został lekarzem na dworze cesarza Galeriusza Maksymiana. Po nawróceniu na chrześcijaństwo zaczął leczyć bezpłatnie, co przysporzyło mu wielu wrogów. Uwięziony i okrutnie torturowany nie wyrzekł się jednak wiary chrześcijańskiej. Ostatecznie został ścięty 27 lipca 305 r.
Jest patronem m. in. pielęgniarek, lekarzy i ludzi samotnych. Święty Pantaleon zaliczany jest do głównych męczenników chrześcijańskich oraz do tzw. Czternastu Świętych Wspomożycieli, których wstawiennictwo u Boga jest szczególnie skuteczne, zwłaszcza podczas choroby.
W XVII w. fiolka z krwią św. Pantaleona trafiła do Madrytu. Każdego 27 lipca skrzepnięta krew „ożywia się” przechodząc w stan płynny, co można obserwować na ekranach ustawionych w kościele. Drugi rok z rzędu wierni nie mogą ucałować relikwii z powodu panującej pandemii i zaleceń sanitarnych.
.jpg&w=624&h=543 "Dramat zawierzenia. Jak święci ratują nas przed jałowością życia?")
