Święta Wielkiej Nocy na ziemi łowickiej są bogate w tradycje i obrzędy sięgające XIX w. Wiele z nich przetrwało do dziś.
Świąteczne przygotowania rozpoczynano tydzień przed Niedzielą Palmową. Najważniejsze było sprzątanie.
MALOWANIE I WYCINANIE
– Gdy już było wysprzątane wokół chałupy i w środku, malowało się wapnem kamienie wytyczające drogę przed domem. Na Wielkanoc były bielutkie. Jeżeli Wielkanoc wypadała, kiedy było już ciepło, ludzie malowali całe chałupy – zarówno w środku, jak i na zewnątrz. Gospodynie lubiły pomalować ściany w roboczej izbie z uwagi na to, że przez cały rok gromadził się tam brud związany z gotowaniem. W izbie świątecznej u każdego był ołtarzyk, na którym stała figurka Matki Boskiej lub Pana Jezusa, a obok niej bukiet kwiatów. Najpierw były to kwiaty robione z bibuły, a później mama kupowała na targu kwiaty oblane stearyną, woskowane. Na Wielkanoc te kwiaty obowiązkowo musiały zostać wymienione – wspomina Barbara Frątczak, twórczyni ludowa.
Wysprzątane chałupy bielono lub malowano na niebiesko, a na ścianach zewnętrznych wykonywano specjalne malatury, tzw. fiory. Na niebieskim tle doskonale prezentowały się słynne łowickie wycinanki, będące najpopularniejszym rękodziełem ludowym w tym rejonie.
Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu drukowanym
Idziemy nr 15 (910), 09 kwietnia 2023r.
całość artykułu zostanie opublikowana na stronie po 21 kwietnia 2023
Co? Gdzie? Kiedy?
