Cnota odwagi

Jedną z moich ulubionych postaci w Biblii jest królowa Estera. Jest na tyle ważną bohaterką, że poświęcono jej całą księgę. Zwieńczeniem tej historii było powstanie wyjątkowego święta – Purim – do dziś obchodzonego w Izraelu pod koniec zimy.

Choć współczesne świętowanie, w mocno zeświecczonym społeczeństwie izraelskim, często sprowadza się przede wszystkim do przebierania się w różne stroje oraz spożywania dużej ilości jedzenia i picia, historia, która stoi za Purim, jest naprawdę głęboka i niesamowita.

Estera, młoda Żydówka, była sierotą. Opiekował się nią jej krewny Mardocheusz. Byli częścią społeczności żydowskiej w mieście Suza, potomkami uprowadzonych w niewolę przez Nabuchodonozora. Wydarzenia opisane w Księdze Estery odbywają się za czasów jednego z kolejnych królów – Aswerusa.

Z powodu nieposłuszeństwa królowa Waszti, żona Aswerusa, traci tron, a król szuka nowej królowej. Służba przyprowadza do pałacu młode, piękne dziewice. Jedną z nich jest Estera. Na prośbę Mardocheusza zachowuje ona w tajemnicy swe żydowskie pochodzenie. Po roku specjalnych przygotowań idzie do króla i znajduje przychylność: „I umiłował król Esterę nad wszystkie [inne] kobiety. Pozyskała sobie u niego życzliwość i względy nad wszystkie [inne] dziewice, i włożył na jej głowę koronę królewską, i uczynił ją królową w miejsce Waszti” (Est 2, 17).

Gdy życie wydaje się piękne, pojawia się problem. Haman, królewski dostojnik o dużym autorytecie, każe, by wszyscy mu się kłaniali. Mardocheusz, ze względu na Boga, odmawia. Wściekły Haman, manipulując królem, doprowadza do wydania dekretu o zagładzie wszystkich Żydów.

My rozumiemy już korzenie duchowe: nie chodziło o wytracenie jakiegoś narodu, ale tego, z którego miał wyjść Mesjasz.

Mardocheusz prosi Esterę, by poszła do króla błagać o ratunek. Ona jednak boi się, gdyż stawienie się przed nim bez wezwania może skończyć się śmiercią. Jej krewny odpowiada jej na to poruszającymi słowami: „Nie myśl sobie w sercu, że uratujesz się w domu króla, jedyna ze wszystkich Żydów, bo jeśli ty zachowasz milczenie w tym czasie, uwolnienie i ratunek dla Żydów przyjdzie z innego miejsca, a ty i dom ojca twojego zginiecie. A kto wie, czy nie ze względu na tę właśnie chwilę dostąpiłaś godności królowej?” (Est 4, 13b-14).

Estera podejmuje wyzwanie, zarządza kilka dni postu i modlitwy i decyduje się być dzielna: „Potem pójdę do króla, choć to niezgodne z prawem, a jeśli zginę, to zginę” (Est 4, 16b). Skracając historię (zachęcam do przeczytania całości!): Żydzi zostają uratowani, Haman zgładzony. Ponad 450 lat później Jezus, Mesjasz, rodzi się z narodu żydowskiego, wypełniając wszelkie proroctwa.

Niech postać Estery, pokonującej lęk, pokładającej całą ufność w Bogu – i przez to zmieniającej bieg historii – będzie dla nas inspiracją do codziennego życia w odwadze i zwycięstwie!