Jaka jesień?

Wrzesień na tej liście jest na pewno. Któż z nas nie cieszył się bowiem (lub smucił) z powodu powrotu do szkoły? Ścieżkę edukacji przeżyliśmy przecież wszyscy. Nasi pradziadkowie, dziadkowie, rodzice mają też wspomnienia bardzo bolesne – bo wrzesień to początek kataklizmu, jakim była II wojna światowa. Właśnie dlatego w naszym kraju jest to moment wyjątkowej zadumy. Wrzesień jest również czasem, gdy kończy się lato a zaczyna jesień i większość z nas tego przejścia z upałów w słotę po prostu nie cierpi.

W tym roku wrzesień to również czas powrotów. Wielu sportowców z zazdrością patrzyło na boiska piłkarskie, bo te odżyły po pandemii najwcześniej. Teraz coraz mocniej zaznaczają swój powrót tenisiści, rozpędu nabrały wielkie wyścigi kolarskie, ale przede wszystkim spoglądamy na drużynowe sporty halowe. Siatkówka, koszykówka i piłka ręczna. Te dyscypliny także mocno ucierpiały przez epidemię. I mam wrażenie, że trudno jeszcze oszacować straty. Finansowe w wielu zespołach są spore, szczególnie tych niezbyt zamożnych. Powrót do gry to szansa na powrót do normalności. Nie ma jednak w tej chwili mądrych głów, gotowych zapewnić, że nic się po czasie pandemii nie zmieniło. Bez względu na dyscyplinę sportu. Myślę, że na poważne wnioski po prostu musimy poczekać.

Ta jesień będzie ważna. Oby nie zabrakło w niej zdrowej rywalizacji, oby koronawirus nie wpłynął jeszcze mocniej na sportowy kalendarz. On już w wielu miejscach jest napięty do granic możliwości. Jeśliby doszły kolejne fale zachorowań i kolejne, przymusowe przerwy w rozgrywkach, czeka nas katastrofa. Ktoś powie, że przesadzam, a ja sądzę, że niestety taki scenariusz trzeba brać pod uwagę. Bowiem w przypadku nowych problemów, nie da się w nieskończoność przekładać meczów, skracać przerw między nimi oraz ograniczać czasu wypoczynku. Sportowcy mają świetnie wytrenowane organizmy, ale nie są robotami. Potrzebują regeneracji. Pamiętajmy o tym jesienią. Bo ta najbliższa, która zacznie się za kilkanaście dni, będzie niezwykle istotna. Może przesądzić wręcz o przyszłości sportu zawodowego. Takiego, jaki znamy i kochamy. Sportu bez ograniczeń nałożonych przez pandemię.