Kogo kochasz bardziej?

Gdy się wpisze w internetową wyszukiwarkę „wilki + jaskiniowcy + memy”, pojawi się rysunek ukazujący w jednej grupie jaskiniowców, a w drugiej parę wilków rozmawiających z sobą. Jeden z nich mówi: „Jak dobrze to rozegramy, to oni kiedyś będą za nami chodzili krok w krok i będą do woreczków zbierali naszą kupę”.

Takie czasy nadeszły… Część millenialsów dorasta i zakłada rodziny, jednak nie czują się gotowi na dzieci. Dlatego większość z nich decyduje się na zakup lub adopcję zwierząt i, chcąc nie chcąc, de facto traktują pupila jak członka rodziny. Tym samym branża produktów dla zwierząt przeżywa złote czasy. Dla marketerów z tego segmentu jest to wyzwanie, bo produkty dla zwierząt stały się ważną gałęzią gospodarki.

Producenci karmy dla zwierząt projektują komunikację w taki sposób, aby skupić uwagę właścicieli zwierząt na atrybutach produktów tożsamych z tymi, które są komunikowane w branży spożywczej dla dzieci. Bardzo silnie rozwija się trend akcentowania naturalnego składu pożywienia. W komunikacji na temat produktów podkreślana jest także wysoka jakość karm, których zaletą jest duża zawartość składników pochodzenia naturalnego. Popularność od lat zyskują różne koncepty naturalności, np. karmy bio, wegańskie, oparte na alternatywnym źródle białka, ze składnikami ze źródeł certyfikowanych, diety spersonalizowane, czyli pudełkowe.

Właściciele czworonogów to typ klienta, który uwielbia wyjątkowy rodzaj „sharentingu”, tj. dzielenie się zdjęciami i informacjami o swoim pupilu w social mediach, przy każdej możliwej okazji. Każda rasa psa ma swoją grupę na Facebooku, a fanpage’e tematyczne skupiają niezwykle zaangażowaną społeczność, która dzieli się praktycznymi poradami i publikowanymi tam filmami, pomagając w osiągnięciu efektu viralowego. Również liczba zwierzęcych influencerów stale rośnie.

Zanim jeszcze pojawili się na tym świecie millenialsi, w roku 1992 został wydany „Katechizm Kościoła katolickiego”, który krótko wskazywał porządek miłości. Co ciekawe, już wtedy poruszał temat „ilość wydanych pieniędzy jako wskaźnik realnej hierarchii uczuć”. W numerze 2418 możemy przeczytać: „Sprzeczne z godnością ludzką jest niepotrzebne zadawanie cierpień zwierzętom lub ich zabijanie. Równie niegodziwe jest wydawanie na nie pieniędzy, które mogłyby w pierwszej kolejności ulżyć ludzkiej biedzie. Można kochać zwierzęta; nie powinny one jednak być przedmiotem uczuć należnych jedynie osobom”.