Zatrucie pokarmowe, zapalenie błony śluzowej żołądka lub dwunastnicy, choroba wrzodowa, zapalenie trzustki, zapalenie pęcherzyka żółciowego czy wyrostka mogą pobudzać ośrodek wymiotny. Nie zawsze wymioty muszą być skutkiem choroby, doprowadzić do nich może także na przykład przejedzenie. W leczeniu wymiotów ważne jest ustalenie przyczyny. Podanie leków przeciwymiotnych może być błędem. Przykładem jest zatrucie pokarmowe, kiedy wymioty są mechanizmem obronnym –pozwalają na pozbycie się toksycznych substancji z żołądka. Wówczas po wymiotach pacjent czuje znaczną poprawę. Przyczyną wymiotów mogą być także schorzenia dotyczące całego organizmu, takie jak: zaawansowana niewydolność nerek czy kwasica.
Wiele leków może powodować wymioty. Typowym przykładem są leki podawane w ramach chemioterapii nowotworów. Także leki przeciwbólowe i przeciwzapalne mogą być przyczyną wymiotów. Niektóre schorzenia powodują wzrost ciśnienia w ośrodkowym układzie nerwowym, urazy i guzy mózgu też mogą objawiać się wymiotami. Silne dolegliwości bólowe na przykład migrena mogą również powodować wymioty. Typowe są także wymioty na początku ciąży.
Inna grupa to wymioty spowodowane podrażnieniem układu przedsionkowego w uchu wewnętrznym. Tak dzieje się w chorobie lokomocyjnej czy schorzeniach błędnika. Poza wymiotami występują wówczas często zawroty głowy.
Jeszcze inną grupą są zaburzenia psychiczne, kiedy wymioty mogą być wywołane nieprzyjemnym widokiem lub zapachem; także w chorobach psychicznych (bulimia) wymioty są typowym objawem.
Ważny jest wygląd wymiotów. Treść krwista lub wyglądająca jak fusy od kawy sugerują krwawienie z przewodu pokarmowego, uczucie goryczy w ustach oznacza pojawienie się żółci. Zdarzają się także wymioty kałem, które świadczą o niedrożności przewodu pokarmowego. Jak widać przyczyny wymiotów mogą być bardzo różne.
Wymioty mogą być powodem znacznego odwodnienia, szczególnie gdy towarzyszy im biegunka i podwyższona temperatura ciała. Jeśli trwają długo lub często się powtarzają, mogą prowadzić do znacznego niedożywiania i dużych zaburzeń elektrolitowych i metabolicznych, a te spowodować mogą kolejne dolegliwości (na przykład zaburzenia rytmu będące skutkiem niskiego poziomu potasu w organizmie).
W leczeniu wymiotów zawsze najważniejsze jest ustalenie przyczyny i jej leczenie. Kolejnym krokiem jest leczenie skutków wymiotów – nawodnienie, wyrównanie zaburzeń elektrolitowych. Podanie leków przeciwwymiotnych jest dopiero kolejnym etapem.
 | Izabela Pakulska |
Co? Gdzie? Kiedy?
