Marnowanie żywności

fot. Barbara Wiśniowska

Jeszcze bardziej przeraża informacja, że jedna trzecia żywności na świecie jest wyrzucana do kosza. Najgorzej jest w krajach rozwiniętych, ale katolicka Polska nie ma się czym chlubić w tej kwestii.

Babcie powtarzały nam, że wyrzucanie jedzenia jest grzechem, ale statystyczny Polak rocznie pakuje do śmieciarki 150–230 kg żywności.

Psujące się jedzenie na wysypiskach śmieci wydziela metan, który jest dwudziestokrotnie bardziej szkodliwym gazem cieplarnianym niż dwutlenek węgla. Pamiętajmy też, że gdy wyrzucamy do kosza chleb, mięso albo warzywa, właśnie zmarnowaliśmy kilka złotych, ogrom energii, wody, która była potrzebna do produkcji (podlewania roślin lub pojenia bydła), oraz benzyny, która była potrzebna do transportu. Na przykład do wyprodukowania 1 kg wołowiny zużywa się 5–10 ton wody.

Gdybyśmy nie marnowali 1,3 mld ton jedzenia rocznie, dałoby się nim wyżywić 3 bln ludzi, czyli czterokrotnie więcej niż jest głodujących.

60 proc. z tego marnuje się w gospodarstwach domowych, a nie w sklepach i fabrykach. Nie mówmy, że nic się nie da zrobić. Po pierwsze: warto zrobić jadłospis i kupować tylko produkty z listy. Nie wybierajmy się do sklepu, gdy lodówka nie jest pusta, a kiedy potrzebujemy jednej rzeczy, miejmy w kieszeni tylko drobne pieniądze. Kiedy mamy przy sobie kartę płatniczą, zawsze kupimy jakieś zachcianki. Jeśli w sklepie poniesie nas fantazja, możemy nadwyżkę trwałych produktów oddać na cele charytatywne. Nawet nadmiar świeżych potraw możemy zanieść do jadłodajni dla uchodźców.

Nie każdemu przyszło do głowy, że wiele liści warzyw jest jadalnych i ich także nie trzeba wyrzucać. Młode ziemniaki można umyć zamiast obierać. Jadalne są głąby kapustnych i nać marchewki. Liście kalarepy są pyszne, bardziej wartościowe niż bulwa i można je przyrządzić na sto sposobów.

Idziemy nr 24 (867), 12 czerwca 2022 r.