Najliczniejsze są błędy interpunkcyjne, a szczególnie często powtarzającym się problemem jest umieszczanie przecinków w pozycjach, w których nie powinny się one znajdować.
fot.pixabay.com/CC0
Wpadł mi ostatnio w ręce kolejny numer jednej z gazet informacyjnych publikowanych w warszawskiej dzielnicy Białołęka, postanowiłem więc przyjrzeć się zamieszczonym tam tekstom pod kątem normatywnym. Wyniki nie są budujące: różnego typu błędów i usterek znalazłem dość dużo; zbyt dużo, nawet jeśli weźmie się pod uwagę charakter takiej gazetki.
Najliczniejsze są błędy interpunkcyjne, a szczególnie często powtarzającym się problemem jest umieszczanie przecinków w pozycjach, w których nie powinny się one znajdować. Piszący sugerują się tym, że w trakcie czytania w takich miejscach robi się naturalną pauzę na oddech. Oto dwa przykłady (gwiazdką zaznaczam zbędny przecinek): W pierwszą sobotę i niedzielę grudnia*, zaprezentuje się Teatr Baj ze spektaklem „Zima w Dolinie Muminków”; Na peronach przystankowych na trasie i na pętli Winnica*, znajdować się będą tablice z systemem informacji pasażerskiej. Nierzadko jest też tak, że w zdaniu brakuje jakiegoś przecinka (miejsce takie również oznaczam gwiazdką). Czasem są to konstrukcje nieco bardziej skomplikowane, np. zdanie wtrącone, które należy zamknąć tym znakiem interpunkcyjnym: W parku Magiczna, w którym zgłoszonych zostało wiele projektów doposażających plac zabaw* pojawiły się nowe zabawki (…), czy zdania wtrącone, które wymuszają umieszczenie przecinka przed spójnikiem: Reporter decyduje się na podróż do Moskwy, aby przeprowadzić wywiad ze Stalinem* i stopniowo odkrywa prawdę o stalinowskim reżimie. Bywa jednak i tak, że autor zapomniał o przecinku oddzielającym zdanie główne od podrzędnego lub imiesłowowego równoważnika: Jesienią ubiegłego roku Dzielnica przeprowadziła konsultacje, podczas których mieszkańcy wskazywali* jak wyobrażają sobie urządzenie parku; Umów się na spotkanie* dzwoniąc pod numer telefonu (…). W materiale znalazły się też przykłady zdań, w których jeden przecinek jest zbędny, ale za to w innym miejscu zapomniano o przecinku w danym kontekście koniecznym, np.: Po ogłoszeniu wyników, * pracownia, która go [projekt] wykonała* zostanie zaproszona do negocjacji (…).
Skoro już mowa o błędach w pisowni, to w gazetce znalazłem także – szczęśliwie tylko cztery – błędy ortograficzne. Trzy są związane z naruszeniem zasad dotyczących pisowni wielką i małą literą. Oto pierwsze takie zdanie: Różnorodny repertuar *moniuszkowski połączony z prezentacją aranżacji utworów Moniuszki na chór i… orkiestrę perkusyjną! Skoro mowa o kompozycjach Stanisława Moniuszki, to przymiotnik utworzony od nazwiska tego artysty powinien zostać napisany wielką literą: Moniuszkowski. Zapis małą literą oznacza, że chodzi o repertuar w stylu Moniuszki, wzorowany na jego twórczości czy nawiązujący do niej. Drugi przypadek jest mniej wyrazisty, może nawet nieco dyskusyjny. Stosowne zdanie ma następująca postać: Dodatkowe oświetlenie pojawiło się na dwóch przejściach w rejonie *Kościoła parafialnego *p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Bezdyskusyjny jest tu błąd w zakresie interpunkcji, a konkretnie: niewłaściwy zapis skrótu wyrażenia pod wezwaniem, który powinien zawierać jedną kropką na końcu: pw., a nie dwie. Jednak także zapis rzeczownika kościół (w odniesieniu do budynku, a nie wspólnoty i instytucji) wielką literą nie jest właściwy. Autor zdania odwołał się zapewne do zasady, która mówi, że można zastosować wielką literę ze względów uczuciowych i/lub grzecznościowych. Jednak kontekst w tym przypadku nie uzasadnia takiej pisowni, zdanie jest bowiem neutralne i czysto informacyjne. Trzeci błąd to niewłaściwe użycie wielkiej litery w wyrazie świat w konstrukcji: (...) najwybitniejszych zawodników uprawiających te dyscypliny w Polsce i na Świecie. Ostatnim błędem z zakresu ortografii jest niepotrzebne użycie apostrofu i zapis facebook’owy zamiast facebookowy.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
