Wymia na ciosów

Szczątki rakiety balistycznej znalezione po ataku Iranu w pobliżu Morza Martwego we wschodnim Izraelu

– Dziękuję naszym przyjaciołom za wsparcie dla obrony Izraela. Przekazali też wszelkiego rodzaju sugestie i rady, doceniam to, ale chcę jasno powiedzieć: sami podejmiemy decyzje, a państwo Izrael zrobi wszystko, co konieczne, aby się bronić – oznajmił premier Benjamin Netanjahu.

O ostrożność i rezygnację z podejmowania jakiejkolwiek akcji zbrojnej apelowali zwłaszcza Amerykanie. Prezydent Joe Biden oznajmił, że USA nie wezmą udziału w żadnej izraelskiej akcji przeciwko Iranowi. Sprawa była prosta: chodziło o uniknięcie eskalacji wojny na Bliskim Wschodzie. Z podobnymi apelami występowali też przedstawiciele Unii Europejskiej.

ZMASOWANY ATAK

Iran swój atak uzasadniał ostrzelaniem przez Izrael 1 kwietnia irańskiego konsulatu w Damaszku. Zginęło tam szesnastu Irańczyków, w tym Mohammad Reza Zahedi, jeden z czołowych dowódców tzw. Islamskiej Gwardii Rewolucyjnej (według Izraelczyków w ostrzelanym budynku była placówka irańskiego wywiadu). W odwecie Iran wystrzelił w kierunku Izraela około 360 rakiet i dronów – tak oceniły izraelskie siły zbrojne. Najwyraźniej chodziło o to, by w ten sposób przełamać izraelskie systemy obrony. Był to atak trzykrotnie większy od największego rosyjskiego uderzenia powietrznego przeciwko Ukrainie. Zastosowano trzy rodzaje broni: dość powolne drony, zdecydowanie szybsze rakiety manewrujące oraz szybsze od dźwięku rakiety balistyczne. Tymczasem efekt tego uderzenia był raczej skromny – według Izraelczyków, obrona miała przechwycić około 99 proc. lecących obiektów. Na ziemię mogły więc spaść tylko cztery, może pięć, wywołując stosunkowo niewielkie szkody.

Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu drukowanym
Idziemy nr 17-18 (963), 28 kwietnia 2024 r.
całość artykułu zostanie opublikowana na stronie po 26 kwietnia 2024