Dlaczego biskupi polscy nie piszą już listów pasterskich na Niedzielę Środków Społecznego Przekazu?
Mogę się wypowiadać na temat ostatnich sześciu lat, od kiedy sam jestem członkiem Konferencji Episkopatu Polski. List biskupów na temat środków społecznego przekazu był zawsze poprzedzony i niejako przygotowany przez ukazanie się papieskiego orędzia na ten temat, które tradycyjnie datowane jest na 24 stycznia – wspomnienie św. Franciszka Salezego, patrona dziennikarzy. Odnosił się więc do tych przesłań, które zostały nam przekazane przez Ojca Świętego, z uwzględnieniem naszej specyfiki. W dobie panowania ideologii komunistycznej nasze realia życia bardziej różniły się od zachodnich. Zagrożenia w sferze mediów były chyba większe – przynajmniej zewnętrznie. Dzisiaj istnieje raczej zagrożenie ze strony źle rozumianej wolności, której hołdują niektóre media – nie tylko w Polsce. Dlatego nie mówiłbym o zaniechaniu przez Episkopat pisania listów pasterskich na temat mediów, ale raczej o zwróceniu uwagi bezpośrednio na przesłania Ojca Świętego, które nie do końca są przecież u nas przyswajane i realizowane. Dotyczy to w jakiś sposób również przesłań na Wielki Post czy na inne okazje. Musimy nauczyć się patrzeć na Kościół i na stojące przed nim wyzwania oczami Ojca Świętego, który w środkach społecznego przekazu widzi nie tylko zagrożenie, ale również szansę w dobie nowej ewangelizacji. Pokazuje nam pola do współpracy i wzajemnej odpowiedzialności.
Jak Ksiądz Arcybiskup ocenia dzisiaj kondycję mediów katolickich w Polsce?
Trzeba to uznać za coś stałego, że mamy kilka liczących się na rynku ogólnopolskich czasopism katolickich, kilkadziesiąt rozgłośni radiowych i właściwe jedyną telewizję katolicką, jaką jest telewizja TRWAM. Jest to sytuacja chyba trwała, ponieważ różne media wypracowały charakterystyczne dla siebie style pracy, język i sposoby docierania do odbiorców. Odbiorcy też się do tego stylu przyzwyczaili i nie należy ich tego pozbawiać.
Uważam jednak, że stoi przed nami wyzwanie stworzenia wspólnej linii mediów katolickich wobec spraw najważniejszych. Potrzeba do tego jakiegoś zespołu złożonego z biskupów, księży i dziennikarzy. Szczególnie ważni byliby w nim księża – dziennikarze i świeccy dziennikarze katoliccy, którzy na bieżąco odpowiadaliby na różne wyzwania, które przynosi życie. Czyli, przykładowo, w związku z podpisaniem wspólnego przesłania Kościoła katolickiego w Polsce i Kościoła prawosławnego w Rosji, taki zespół powinien wyprzedzająco zatroszczyć się o stosowne publikacje i potem być gotowym na gorąco odpowiadać na zarzuty. Bo dzisiejszy areopag medialny nie jest tylko miejscem wymiany treści, ale również pewnego zmagania się. Dlatego wydaje mi się, że taki zespół specjalistów powinien powstać przy Konferencji Episkopatu Polski. Może nawet jako inicjatywa oddolna dziennikarzy, ale blisko współpracująca z Sekretariatem Episkopatu i najlepiej mająca siedzibę w tym samym budynku Episkopatu, z którego korzysta również Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. Może nawet zaowocowałoby to jakąś współpracą obydwu instytucji?
Co? Gdzie? Kiedy?
