Urodziła się w Savigliano w Piemoncie, w zamożnej rodzinie, która później przeniosła się do Turynu. Od małego dziewczynka rozwijała życie wewnętrzne i w wieku siedmiu lat została dopuszczona do Pierwszej Komunii Świętej, co było wówczas specjalnym przywilejem. Miała 18 lat, gdy za zgodą spowiednika złożyła ślub dozgonnej czystości. Przez kilka lat opiekowała się chorymi rodzicami. W 1876 roku przeszła poważną operację kręgosłupa. Po wyzdrowieniu, które uznała za cud, udała się z pielgrzymką dziękczynną do Lourdes. Tam rozpoznała swoje powołanie życiowe. Odtąd postanowiła poświęcić się wyłącznie Bogu i ubogim. Wspomagała miejscowy sierociniec, a w 1877 roku założyła hospicjum, gdzie przyjmowała dziewczynki porzucone przez rodziców, które formalnie nie będąc sierotami, nie mogły korzystać z opieki państwowej. W 1880 roku założyła – wraz z 11 towarzyszkami – Zgromadzenie Sióstr Świętej Rodziny, którym kierowała do śmierci. Do dziś siostry zajmują się wychowaniem sierot.
Beatyfikowana została przez Jana Pawła II w niedzielę Dobrego Pasterza 7 maja 1995. – Jej styl życia, kontynuowany do dziś przez zgromadzenie, jest niezwykle aktualnym orędziem do współczesnego społeczeństwa: każdy człowiek przychodzący na świat jest złakniony miłości bardziej niż chleba i ma prawo do posiadania rodziny, wspólnota chrześcijańska zaś została powołana po to, aby przeciwdziałać nieuniknionym brakom i niedostatkom w tej dziedzinie – mówił o niej bł. Jan Paweł II.
Wojciech Świątkiewicz
Idziemy nr 6 (335), 5 lutego 2012 r.
Co? Gdzie? Kiedy?
