Komentarze do czytań - Piątek, XXVI Tydzień zwykły, wspomnienie św. Hieronima, prezbitera i doktora Kościoła

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: ks. Waldemar Kluz

Pierwsze czytanie: Hi 38,1.12-21; 40,3-5

Bóg jako tajemnica – Hiob przyłożył rękę do ust. Nie ulega naporowi silnych emocji, wewnętrznego wielokierunkowego napięcia, nie oskarża Boga, nie decyduje się na powierzchowny werdykt, ocenę sytuacji – uczy nas mądrego i głębokiego myślenia o Bogu. Są w tych słowach piękne, głębokie i mądre zdania teologiczne, stricte teologiczne – uczą nas mądrze o Bogu. Hiob nie przypisał zła Bogu, a teraz palec przykładając do ust milczy przed obliczem Tajemnicy. Może już dość powszechnej i powierzchownej mowy/paplaniny o cierpieniu, o krzyżu życia, o Bogu, ale też o stworzeniu zwanym człowiekiem. Hiob należy do grona ludzi zdolnych do dialogu, on dialoguje z Bogiem, nie wygłasza wyłącznie długich monologów. Jest zdolny do słuchania. Gest przyłożenia palca do ust wyraża gotowość przyjęcia odpowiedzi od Boga. Dzisiaj wspominamy św. Hieronima, starożytnego biblistę, tłumacza Pisma Świętego. Zanim zaczął przekładać Biblię na język łaciński, wpierw nauczył się słuchać Słowa Bożego.

Psalm responsoryjny: Ps 139(138), 1b-3. 7-8. 9-10. 13-14b

W pierwszym czytaniu Bóg stawia Hiobowi pytania, które dotyczą natury stworzenia a zarazem fenomenu życia. Teraz, w psalmie człowiek oddaje chwałę Stwórcy, uwielbiając Go w darze życia. O ile stworzenie rozumne nie przeniknie Boga i Jego zamysłów, o tyle Bóg – przeciwnie – zna człowieka na wskroś: Przenikasz i znasz mnie, Panie, Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję. Człowiek w oddzieleniu od Boga traci życie. Chwaląc Boga w zachwycie i uniesieniu, wzmacnia swoją tożsamość, ma szansę odkryć, kim sam jest.

Ewangelia: Łk 10, 13-16

Struktury zła w mieście budują się latami, narastają powoli. Wydaje się czasami, że małe wykroczenia moralne nikomu nie powinny szkodzić. A tymczasem Tyr i Sydon doprowadziły się do zapomnienia o Bogu, odrzucały Stwórcę, tworząc kulturę destrukcji. Dzisiaj Jezus na przykładzie tych miast uzmysławia nam, że i inne miasta mogą wejść na ścieżkę zła w sposób pozornie niewinny, tak jak Kafarnaum. Każda społeczność ludzka – osada – wioska – miasto, mogą dojść do stanu zła, przelewając gorycz gniewu Bożego. Jezus każdego z nas wzywa do porzucenia grzechu i nawrócenia.