Komentarze do czytań - Czwartek, XVI Tydzień zwykły, święto św. Marii Magdaleny

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: o. Kazimierz Szałaj SVD

Pierwsze czytanie: 2 Kor 5, 14-17

Maria Magdalena, patronka dnia dzisiejszego, zainspirowana i przynaglona miłością Chrystusa, stała się pierwszą Apostołką Chrystusa zmartwychwstałego. W ostatnich latach, w Zgromadzeniu Słowa Bożego – jako misjonarze werbiści – podejmujemy pracę, inspirując się słowami: Miłość Chrystusa przynagla nas. Zakorzenieni w Słowie, oddani Jego misji. Jako chrześcijanie mamy być apostołami zmartwychwstałego Pana.
Dnia 22 czerwca 2018 roku członkowie XVIII Kapituły Generalnej misjonarzy werbistów na audiencji u papieża Franciszka usłyszeli następujące słowa: To miłość Chrystusa nas przynagla do osobistej i wspólnotowej odnowy, aby wzmocnić zobowiązanie do wyjścia i głosić Ewangelię. W tym celu trzeba będzie ponownie spojrzeć na korzenie. (…) Od tego spojrzenia na korzenie, chciałbym przeprowadzić moje rozważanie, zatrzymując się na trzech słowach: zaufanie, głoszenie, bracia. Papież wspomniał osobę założyciela werbistów, św. Arnolda Janssena, któremu nie brakowało odwagi i zaufania. Głoszenie słowa Bożego mamy podejmować w każdym miejscu i każdym czasie, wykorzystując wszelkie możliwe środki. A jesteśmy posłani do wszystkich, także do braci wykluczonych czy będących na peryferiach.
Tak jak św. Maria Magdalena, św. Paweł czy św. Arnold Janssen przynagleni miłością Chrystusa mamy w chrzcie umrzeć dla grzechu, każdego dnia umierać dla bodźców płynących z grzesznej natury i żyć dla naszych bliźnich, za których Chrystus zmartwychwstał.

Psalm responsoryjny: Ps 63, 2. 3-4. 5-6. 8-9 (R.: por. 2)

Dzisiejszy psalm jest modlitwą tęsknoty za Bogiem. Dotyka on najgłębszych pragnień człowieka, który chce odczuć obecność Pana. Odczucie Bożej obecności nie zawsze nam jednak towarzyszy. Wiele z naszych dni to poszukiwanie, tęsknota, walka o to, by znów poczuć bliskość Boga. Jak pustynna, sucha, pozbawiona wody ziemia, która czeka na deszcz, tak my czekamy, aż Pan ponownie przyjdzie. Potrzeba nam modlitwy w świątyni, ciągłej wierności Bogu, by poczuć Jego bliskość i w Nim się rozradować.

Ewangelia: J 20, 1. 11-18

W Ewangelii widzimy Marię Magdalenę, która idzie namaścić ciało Jezusa. Rozpacza po śmierci Mistrza, a jednak potem, gdy Jezus przed nią staje, nie umie Go rozpoznać. Z naszej perspektywy możemy jej wyrzucać brak wiary, ale wtedy nikt jeszcze nie wiedział, co to jest zmartwychwstanie. Po dwóch tysiącach lat głoszenia Ewangelii powinniśmy być mądrzejsi, pełni wiary i pewności w obecność zmartwychwstałego Pana między nami. Czy tak rzeczywiście jest? Nie do końca. Zamiast pewności – coraz więcej zwątpienia, zamiast radości – smutek, a w sercu, w którym pragnie zamieszkać Bóg – pustka.
Maria Magdalena rozpoznała Pana i stała się pierwszą Apostołką Zmartwychwstałego. Czas pandemii zweryfikował, na ile rozpoznaliśmy Jezusa w naszym życiu. Coraz wyraźniej widać czy traktujemy Go jako element kultury i tradycji, którą przekazali nam rodzicie, czy też mamy osobiste doświadczenie spotkania ze zmartwychwstałym Panem i głosimy Go całym życiem. Amen.