Na ratunek

„Królowa Śniegu”, sceniczna adaptacja słynnej baśni Hansa Christiana Andersena, wypełnia ten brak. Baśnie Andersena weszły do kanonu kultury popularnej XX wieku. Na ich kanwie w wielu krajach powstało mnóstwo filmów animowanych i fabularnych (na czele z obrazami Disneya), seriali telewizyjnych, przedstawień teatralnych i utworów muzycznych.

Teraz akcja „Królowej Śniegu” została przeniesiona na małą scenę Teatru Polskiego. Szczupłość miejsca narzuciła reżyserowi charakter inscenizacji. Główny nacisk położony został na układ scenograficzny i sugestywnie podaną warstwę dialogową, a nie na spektakularne efekty. Ubrani w piękne kostiumy aktorzy wcielają się kolejno w postacie z baśni. Stwarza to wrażenie wspólnej zabawy z dziecięcą widownią usadowioną blisko specjalnie zaprojektowanej okrąglej sceny. Perypetie Gerdy, z trudnościami podążającej śladami chłopca Kaja do zimnej krainy Królowej Śniegu, nabierają tu – zgodnie z intencjami autora baśni – charakteru symbolicznego. Chodzi bowiem o uratowanie chłopca, sprowadzenie go z powrotem do krainy normalnych ludzkich uczuć – przyjaźni i miłości. Baśń Andersena w Teatrze Polskim można polecać rodzicom z dziećmi.


Teatr Polski. Scena Kameralna. Hans Christian Andersen, „Królowa Śniegu”. Scenariusz, reżyseria, scenografia i światła – Tomasz Konina. Kostiumy – Joanna Jaśko-Sroka. Wykonawcy: Paweł Krucz, Marta Kurzak, Joanna Trzepiecińska, Grażyna Barszczewska, Jarosław Gajewski. Premiera – 20 września.

Mirosław Winiarczyk fot. Krzysztof Bieliński Idziemy nr 40 (472), 5 października 2014 r.