Procesja w KL Dachau
Ponad czterdziestu biskupów i prawie siedmiuset księży polskich uczestniczyło 29 kwietnia w obchodach siedemdziesiątej rocznicy wyzwolenia niemieckiego obozu KL Dachau. Gospodarzem uroczystości był kard. Reinhard Marx, ponieważ to na terenie zarządzanej przez niego diecezji Monachium i Fryzyngi znajduje się Dachau. Był on zarazem jedynym na tych obchodach przedstawicielem episkopatu niemieckiego. Biskupi polscy reprezentowani byli przez pełny skład Prezydium Konferencji Episkopatu Polski z jej przewodniczącym abp. Stanisławem Gądeckim, a prócz tego przez kilkudziesięciu metropolitów, biskupów diecezjalnych i pomocniczych. Wśród księży diecezjalnych uczestniczących w pielgrzymce najliczniej reprezentowana była diecezja warszawsko-praska. Niemała w tym była zasługa tygodnika „Idziemy”. Samolotami, samochodami i w rajdzie motocyklowym przybyło z tej diecezji do Dachau ponad trzydziestu kapłanów.
Liturgię Mszy Świętej koncelebrowanej pod przewodnictwem abp. Stanisława Gądeckiego w Kaplicy Śmiertelnego Lęku Chrystusa na terenie dawnego KL Dachau przygotowali klerycy seminarium duchownego w Łodzi. Z inicjatywy tamtejszego metropolity abp. Marka Jędraszewskiego łódzcy kandydaci przygotowujący się do kapłaństwa pielgrzymowali do Dachau w komplecie, wspólnie ze swoim rektorem – od niedawna biskupem – Markiem Marczakiem i innymi wychowawcami. Byli też klerycy z innych diecezji. Pielgrzymowali do miejsca, o którym abp Gądecki stwierdził, że jest miejscem zarazem przeklętym i świętym.
Eucharystia ku czci błogosławionych męczenników z KL Dachau sprawowana była zaledwie kilka metrów od miejsca, gdzie przed siedemdziesięciu laty stały baraki nr 28 i 30, w których więziono 1777 polskich kapłanów. Co drugi nie przeżył. Ta bliskość w powiązaniu z Ofiarą Chrystusa pomagała wielu klerykom, kapłanom i biskupom uświadomić sobie znaczenie świadectwa polskich księży w KL Dachau dla współczesnej tożsamości kapłańskiej. Kilku biskupów na gorąco podjęło postanowienia wysyłania z pielgrzymką do tego miejsca, uświęconego krwią męczenników, każdego z przygotowujących się do kapłaństwa – przynajmniej raz w ramach seminaryjnej formacji.
Duchowieństwu towarzyszyło około tysiąca świeckich pielgrzymów przybyłych z Polski oraz z polskich misji katolickich, szczególnie z Niemiec, Belgii, Holandii i Włoch. Największe grupy świeckich przybyły z archidiecezji łódzkiej, z diecezji świdnickiej oraz z Warszawy. Nieoceniony wkład w przygotowanie i przeprowadzenie pielgrzymki miała Polska Misja Katolicka w Monachium. Obecność tamtejszych Polaków i ich pomoc w znacznej mierze amortyzowała polskim pielgrzymom zderzenie z dość obcą nam mentalnością sąsiedniego kraju.
Homilię podczas Mszy Świętej na terenie dawnego KL Dachau wygłosił kard. Reinhard Marx. Wielokrotnie odwoływał się w niej do świadectwa byłego więźnia KL Dachau kard. Adama Kozłowieckiego SJ. Przyznał, że nie tylko polscy księża byli największą grupą wśród więzionych i zakatowanych tam duchownych, ale również Polacy w ogóle stanowili największą liczbę spośród osadzonych w KL Dachau. Nie ukrywał, że nazistowscy oprawcy byli po prostu Niemcami. Wspominał za kard. Kozłowieckim o „atmosferze niechęci, pretensji i wyrzutów”, podsycanej między polskimi i niemieckimi duchownymi choćby przez system przywilejów dla księży niemieckich i szczególnego znęcania się nad księżmi z Polski. Apelował, abyśmy nigdy więcej nie dali się tak podzielić.
Sposób rozumienia tej jedności wkrótce okazał się jednak odmienny, kiedy kard. Marx w swojej rezydencji zaproponował polskim biskupom spotkanie w Berlinie w celu uzgodnienia stanowisk przed jesiennym Synodem w Rzymie na temat rodziny. W podtekście chodziło o przekonanie do stanowiska kard. Marxa jednego z głównych obrońców nierozerwalności małżeństwa, jakim na ubiegłorocznym synodzie był abp Gądecki. Tym bardziej że również skład tegorocznej polskiej delegacji na synod, z arcybiskupami Gądeckim i Hoserem oraz biskupem Wątrobą, nie pozostawia wątpliwości co do ich wierności nauczaniu św. Jana Pawła II.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
