USA: w sobotę beatyfikacja 26-letniej zakonnicy

W sobotę 4 października podczas Mszy świętej w katedrze pw. Najświętszego Serca w mieście Newark w stanie New Jersey prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato ogłosi błogosławioną siostrę Miriam Teresę Demjanovich.

20141004 09:51
kg (KAI) / Warszawa, mz

 
Pochodziła ona z rodziny słowackich imigrantów greckokatolickich, należała do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Elżbiety i zmarła w 1927 w wieku zaledwie 26 lat.

Miriam Teresa Demjanovich urodziła się 26 marca 1901 r. w portowym mieście Bayonne w stanie New Jersey w rodzinie słowackich grekokatolików, przybyłych ze słowackiego Bardejova jako najmłodsze z siedmiorga dzieci. Pięć dni później otrzymała w obrządku rusińsko-bizantyńskim chrzest i bierzmowanie. W latach 1905-17 chodziła do szkoły podstawowej w swym mieście rodzinnym; uczęszczała równolegle na lekcje religii dla grekokatolików, poznając tam także podstawy liturgii i języka starocerkiewnosłowiańskiego.

W styczniu 1917, gdy rozpoczęła naukę w szkole średniej, ciężko zachorowała jej matka i dziewczyna musiała wrócić do domu, aby zaopiekować się nią i prowadzić dom. Dopiero po jej śmierci w listopadzie następnego roku Teresa we wrześniu 1919 podjęła naukę w Kolegium św. Elżbiety w New Jersey, które ukończyła z najwyższym wyróżnieniem w czerwcu 1923. Była to placówka, prowadzona przez Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Elżbiety. Ich duchowość tak bardzo odpowiadała młodej dziewczynie, że w dwa lata później wstąpiła do tej wspólnoty zakonnej. Zanim jednak do tego doszło, w latach 1923-24 chodziła do Akademii św. Alojzego w Jersey City.

Teresa już wcześniej zastanawiała się nad wyborem życia konsekrowanego i początkowo chciała zostać karmelitanką, ale problemy zdrowotne i rodzinne sprawiły, że musiała odłożyć te plany. W tym czasie działała bardzo aktywnie w swej parafii: śpiewała w chórze, należała do Sodalicji Mariańskiej i udzielała się w organizacji charytatywnej. Gdy w końcu wróciła do swych planów powołaniowych, wybrała zgromadzenie sióstr od św. Elżbiety, ale znów na przeszkodzie stanęły kłopoty rodzinne – tym razem zachorował jej ojciec, który zmarł 30 stycznia 1925. I dopiero potem – 11 lutego tegoż roku, w święto Matki Bożej z Lourdes, rozpoczęła nowicjat, a 17 maja przywdziała habit w obecności jej starszego brata – Charlesa, który był księdzem i dwóch sióstr.

Nowicjuszka, która przyjęła imię zakonne Miriam, miała już za sobą gruntowne wykształcenie humanistyczne. Odznaczała się głęboką wiarą i równie głębokim życiem mistycznym i duchowym. Zwrócił na to uwagę jej kierownik duchowy i spowiednik o. Benedict Bradley OSB, który w czerwcu 1926, a więc w nieco rok po jej wstąpieniu do zakonu, zaproponował jej napisanie serii konferencji dla nowicjuszek. Młoda zakonnica podjęła się tego zadania i przygotowała 26 takich wykładów, które ukazały się drukiem już po jej śmierci pod tytułem „Greater Perfection” (Większe doskonalenie się). Zawarła w nich myśli nt. osobistego uświęcenia i jego najgłębszego znaczenia, ofiary Mszy św., modlitwy, świętości i jedności z Bogiem.

Tymczasem jej życie niespodziewanie szybko dobiegało końca. 20 grudnia 1926 z powodu ogólnego wyczerpania trafiła do szpitala św. Elżbiety w mieście Paterson w stanie New Jersey, skąd wkrótce wyszła, ale w styczniu następnego roku ponownie znalazła się w podobnej placówki, tym razem w pobliskim Elizabeth z powodu zapalenia wyrostka robaczkowego. Odtąd jeszcze kilka miesięcy żyła między klasztorem a szpitalem. I już na łożu szpitalnym 2 kwietnia 1927 złożyła śluby wieczyste „in articulo mortis” (w obliczu śmierci), 6 maja przeszła ostatnią, jak się miało okazać, operację i w 2 dni potem – 8 tegoż miesiąca zmarła w opinii świętości. Jej pogrzeb zgromadził wielkie tłumy wiernych, a jej grób na cmentarzu przy domu macierzystym zgromadzenia w Convent Station w stanie New Jersey stał się celem wielu pielgrzymek.

Ciekawym, pośmiertnym owocem życia i działalności s. Miriam jest powstała latem 1946 Liga Modlitwy pod jej wezwaniem „ku czci Pana Jezusa Chrystusa przez szerzenie wiedzy o życiu i misji siostry Miriam Teresy oraz przez pracę na rzecz jej beatyfikacji”.

Proces beatyfikacyjny toczył się w latach siedemdziesiątych XX wieku. 8 lipca 2005 trybunał archidiecezji Newark uznał cud za wstawiennictwem amerykańskiej sługi Bożej (przywrócenie wzroku młodemu chłopakowi). 10 maja 2012 Benedykt XVI wydał dekret uznający heroiczność jej cnót a 17 grudnia 2013 grono kardynałów i biskupów potwierdziło cud i tegoż dnia papież Franciszek podpisał dekret w tej sprawie.

Siostra Miriam Teresa Demjanovich będzie pierwszą Amerykanką (choć nie anglosaskiego pochodzenia), urodzoną w XX wieku i wyniesioną na ołtarze. Będzie to jednocześnie 9. beatyfikacja w tym roku i 27. od początku obecnego pontyfikatu.