Ukraina: nowe łacińskie sanktuarium maryjne

Kościół św. Józefa w wiosce Czeczelnik w obowodzie winnickim stał się sanktuarium ikony Matki Bożej. Dekret o nadaniu świątyni tego tytułu odczytał w czasie odprawionej tam 26 sierpnia Mszy Świętej biskup kamienieckopodolski Leon Dubrawski. 20150830 20:47
kg (KAI/RISU) / Winnica, sg

Obecnie na Ukrainie jest 21 kościołów-sanktuariów, w tym 3 w samej Winnicy i okolicach. Wizerunek Matki Bożej Czeczelnickiej jest w istocie kopią obrazu jasnogórskiego, toteż uroczystość utworzenia sanktuarium odbyła się w uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej.

Właśnie łaskami słynąca kopia Pani Jasnogórskiej przysporzyła tej miejscowości i znajdującemu się w niej kościołowi najwięcej sławy. Od ponad 250 lat wierni modlą się przed nią, prosząc o zdrowie fizyczne i pociechę duchową.

Według miejscowego proboszcza ks. Piotra Nowosielskiego w diecezji kamienieckopodolskiej istnieją obecnie 4 sanktuaria, a w całej Ukrainie jest ich 21, najwięcej w archidiecezji lwowskiej – 13, poza tym 2 w diecezji kijowsko-żytomierskiej oraz po jednym w diecezjach odesko-symferopolskiej i charkowsko-zaporoskiej. W granicach Winnicczyzny są trzy tego rodzaju miejsca: poświęcone Jezusowi Nazareńskiemu w Brajłowie, Miłosierdziu Bożemu w samej Winnicy i obecnie - Matki Bożej Czeczelnickiej.

Według źródeł historycznych pierwszy, drewniany kościół w Czeczelniku zbudował w 1751 wojewoda kijowski książę Stanisław Lubomirski (1703-94). Istniejący do dzisiaj kościół murowany pochodzi z 1786. W czasach komunistycznych był on zamknięty dla kultu i służył innym celom, wiernym zwrócono go na początku lat dziewięćdziesiątych ub. stulecia.

Kopię ikony jasnogórskiej, nazywaną tu Matką Bożą Czeczelnikcą, podarował w 1748 rodzinie miejscowego księgarza Ignacego Mroczkowskiego nieznany z nazwiska malarz. Po uzdrowieniu ich syna z ciężkiej choroby po modlitwach przed obrazem uznano go za cudowny. Z czasem przeniesiono go do nowo wybudowanej świątyni i umieszczono w ołtarzu głównym. W latach rządów komunistycznych wizerunek przechowywali miejscowi wierni w swych domach. W 1993 ikonę, po odnowieniu jej, poświęcił w Rzymie Jan Paweł II, a w dwa lata później ponownie znalazła się ona w kościele, w którym duszpasterzują franciszkanie. I znów przyciąga wielu wiernych i pielgrzymów z bliska i daleka.