Orędowniczce Bożego Miłosierdzia

Parafię erygował 1 stycznia 1997 r. bp Kazimierz Romaniuk z parafii Świętej Trójcy w Kobyłce, św. Józefa w Wołominie, Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Duczkach i Przemienienia Pańskiego w Radzyminie. – Parafia powstała z myślą, aby zwiększyć dostęp mieszkańców do świątyni i stworzyć mniejszą wspólnotę, w której możliwe byłoby zawarcie bezpośrednich więzi, a nie tylko administrowanie terenem – mówi ks. Marek Gradziński, od 3 lat proboszcz parafii. Parafię zamieszkuje około 2 tys. mieszkańców. Oprócz Helenowa należą do niej miejscowości: Czarna, Nowy Janków, Rżyska, część Wołomina i Zagościńca.

Ks. Marek Gradziński zwraca uwagę na wyjątkowy przebieg dorocznych procesji Bożego Ciała prowadzonych przez las. – U nas Pan Jezus nie wychodzi na ulicę, ale na leśne ścieżki – opowiada ks. Gradziński. W przeszłości region był typowo rolniczy, obecnie tylko cztery osoby prowadzą gospodarstwa rolne. Parafianie najczęściej dojeżdżają do pracy do okolicznych miast: Wołomina, Radzymina i Warszawy.

– Fakt bycia jedynym duszpasterzem w parafii daje mi możliwość większego poznania parafian. Gdy byłem wikariuszem w warszawskich wspólnotach, dostrzegałem tylko pewien fragment życia parafialnego. Wierni stali mi się bardzo bliscy dzięki możliwości nawiązywania osobistych relacji, choć oczywiście nie wszystkich znam po imieniu – mówi ks. Gradziński. W niedzielę księdzu proboszczowi w posłudze duszpasterskiej pomaga ks. Wojciech Lipka, dyrektor Akademika Praskiego w Warszawie.

Oddolną inicjatywą parafian przed wybuchem pandemii było zorganizowanie kawiarenki parafialnej w budynku po dawnej kaplicy, która zaczęła służyć jako miejsce spotkań. – Można było przyjść i spokojnie porozmawiać po niedzielnej Mszy świętej, obejrzeć film, pośpiewać w czasie wieczorów patriotycznych, organizować zabawy dla dzieci i dorosłych. Ludzie sami zgłaszali się oraz przynosili ciasta. Comiesięczne dyżury w kawiarence pełniły panie z Koła Gospodyń Wiejskich – opowiada ks. Gradziński.

W czerwcu organizowany jest piknik rodzinny „Parafiada”, któremu towarzyszą występy oraz wieczorne tańce. Jest to święto rodzinne z poczęstunkiem, wtedy też dzieci ze Szkoły Podstawowej im. J. H. Dąbrowskiego i drużyny harcerzy z Czarnej prezentują swoje talenty – relacjonuje ks. proboszcz.

Parafia obchodzi odpust w pierwszą niedzielę października i organizuje wtedy święto ziemniaka. Parafianie przygotowują różne potrawy ziemniaczane, które sprzedają w ramach kiermaszu, a dochód przeznaczany jest na prace w kościele.

We wspólnocie działa grupa kwestująca, która co miesiąc od początku istnienia parafii udaje się do domów parafian i zbiera środki finansowe na rzecz wykończenia kościoła. Inicjatywa zrzesza kilkanaście osób.

– Kościół jest używany, ale nadal nie jest wykończony. W bieżącym roku zrobiliśmy elewację. Mamy już we wnętrzu na stałe ławki, ołtarz, ambonkę, chrzcielnicę. Cała ściana ołtarzowa i chór jest jeszcze do zagospodarowania – wyjaśnia ks. Marek.

Pierwszym proboszczem, budowniczym plebanii i kościoła w latach 1997–2012 był ks. Jan Śmigasiewicz. Zaszczepił w parafianach umiłowanie religijnej muzyki. – Wspólnota jest rozśpiewana, wierni chętnie wykonują ze mną pieśni. Posiadamy dwa autorskie utwory pt. „Św. Faustyno” i „Miałaś” ku czci patronki. Utwory zostały napisane i skomponowane we wspólnocie parafialnej – zaznacza Michał Antczak, miejscowy organista.

Wiele serca w duchową formację wiernych włożył poprzednik ks. Gradzińskiego: ks. Ireneusz Węgrzynowicz. Św. Faustyna nadaje szczególny rys parafii. Co tydzień w czwartek odbywa się w świątyni nabożeństwo do miłosierdzia Bożego. Połączone jest ono z adoracją Najświętszego Sakramentu i Koronką do Miłosierdzia Bożego. Panu Jezusowi Miłosiernemu parafianie powierzają wszystkie swoje sprawy, przychodzi wtedy więcej ludzi niż w inne dni tygodnia. Każdego piątego dnia miesiąca sprawowana jest Msza święta za wstawiennictwem św. Faustyny.

Parafia posiada dwie relikwie I stopnia patronki parafii oraz relikwie św. Jana Pawła II. Przed kościołem znajduje się figura św. Faustyny w oszklonej kapliczce, ufundowana przez dwie rodziny z parafii, poświęcona w czasie tegorocznego odpustu parafialnego. Wyzwaniem dla wspólnoty parafialnej, które dostrzega ks. Gradziński na najbliższe lata, będzie coraz bardziej świadome przeżywanie sakramentów i bycie otwartym na Słowo Boże.