Modlitwa na Wielki Czwartek

– Jedno wiem na pewno: bez modlitwy osób świeckich kapłan i jego posługa jest jak drzewo o uschłych liściach. Niby jest wrośnięte w ziemię, niby ma gałęzie, ale to dopiero zielone, żywe liście dowodzą, że jest w nim życie – mówi o. Krzysztof Sikora, sercanin z Warszawy.

Podczas wcześniejszych edycji wielkoczwartkowej akcji „Słudzy Pana. Kapłani proszą o modlitwę” zostali nią objęci imiennie wszyscy polscy kapłani (ok. 33 tys.) i księża z zagranicy (17 tys.). Za pośrednictwem portalu Adopcja Duchowa Księży w ciągu czterech lat świeccy wzięli pod modlitewną opiekę 5240 księży, czyli ok. 16 proc. polskiego duchowieństwa. Apostolat Margaretka modli się za rzesze kapłanów na całym świecie.

– Do regularnej modlitwy za kapłanów dojrzewałam stopniowo – mówi Agnieszka, 48-letnia sekretarka kancelarii prawnej. – W pewnym momencie dotarło do mnie, że kapłani są za nas odpowiedzialni i w związku z tym bardzo potrzebują naszej modlitwy. Jeżeli nie będziemy za nich modlić, to zwyczajnie nie dadzą rady. Nie jestem w stanie wziąć na siebie kapłańskich obowiązków: nie odprawię Mszy Świętej, nie wejdę do konfesjonału, ale mogę się za nich modlić.

Jadwiga, 43-letnia bibliotekarka, ma pod modlitewną opiekę kilku księży. – Są to albo kapłani, którzy mają dużo obowiązków i potrzebują umocnienia, albo kapłani przeżywający osobiste trudności. Stałą modlitwę za „nowego” kapłana rozpoczynam zawsze Mszą Święta i Komunią w jego intencji – opowiada.

Możliwości modlitwy są różne: od bardziej sformalizowanych, jak regularna modlitwa Margaretek, po bardziej indywidualne, które można omówić ze spowiednikiem.

„Świadomość, że ktoś modli się w mojej intencji, daje poczucie bliskości. Boga i tej osoby, która się modli. To jakby jej słowa i myśli stawały między mną a Bogiem. I jakiś most przerzucony nad przepaścią trudnych spraw, zadań i dzieł” – pisze ks. Andrzej na stronie www.kaplani.com.pl.

„Za każdym razem, kiedy staję na ambonie i głoszę Słowo Boże, mam świadomość, że nie czynię tego samotnie. Żywię przekonanie, że w jakiś przedziwny, wręcz misteryjny sposób, modlitwa innych osób, szczególnie świeckich, ma wpływ na skuteczność głoszonej Ewangelii” – podkreśla o. Krzysztof Sikora.

„To nie my bowiem gramy w kapłaństwie pierwsze skrzypce. [W dzień moich święceń] wiedziałem jedno: już nic od tej pory nie będzie tak jak dawniej. Trzeba iść. Do przodu. Wziąć krzyż i iść za Nim. Zaufać, zawierzyć. Mimo strachu, mimo tego, co na trzeźwo analizował rozum” – podkreśla ks. Rafał Sorkowicz.

Do tego potrzebna jest modlitwa innych. – Tam, gdzie dzieje się dobro, wchodzić może także zły i realność jego działania trzeba sobie uświadomić. Będą pojawiały się pokusy, zwątpienie, chęć poddania się, uczucie zamotania, bezsensowności – zauważa Sandra Kwiecień związana z Młodzieżą Franciszkańską i Szkołą Nowej Ewangelizacji, pomysłodawczyni Dzieła Duchowej Adopcji Kapłanów.

Jednak nie warto nad tym rozmyślać, warto podjąć wyzwanie. Modliło się za kapłanów i do takiej modlitwy zachęcało wielu świętych: Mała Tereska, o. Pio, s. Faustyna, bł. Jan Paweł II. „Jest niezwykłą tajemnicą, że modlitwa i cierpienie jednej osoby mogą się przyczynić do zbawienia drugiej” – podkreślał Pius XII.

Pani Jadwiga uważa, że Bóg wybiera osoby do konkretnych intencji: jedni doświadczają szczególnego zaproszenia do modlitwy za dusze czyśćcowe, inni za misjonarzy. – Pragnienie, by modlić się za kapłanów, na pewno nie pochodzi ode mnie – mówi – ono jest czymś bardzo głębokim. To dar i łaska. „Proszę was, módlcie się za mnie za życia i po mojej śmierci” – prosił w Kalwarii Zebrzydowskiej Jan Paweł II. I proszą inni, święci i mniej święci, kapłani.


Duchowe adopcje księży: www.kaplani.com.pl

Adopcje księży i sióstr zakonnych: ddak.wordpress.com

Apostolat Margaretka: www.margaretka.org.pl
 

Dorota Niedźwiecka fot. ks. Henryk Zieliński/Idziemy Idziemy nr 16 (448), 20 kwietnia 2014 r.