Działalność kulturalna parafii swoje początki ma jeszcze w XIX w. – mówi proboszcz ks. Piotr Waleńdzik. W 1879 r. do kwesty na dokończenie budowy kościoła zgodzili się włączyć artyści występujący w Warszawie, przeznaczając na ten cel również część swoich honorariów. Byli to między innymi słynny hiszpański skrzypek Pablo de Sarasate, artyści teatru Józefa Teksla czy bardzo podówczas znany cyrk Alberta Salamońskiego. W czasie pierwszej Mszy, odprawianej w górnym kościele 1 grudnia 1867 r., jeszcze przed zakończeniem budowy, chórem uświetniającym tę uroczystość dyrygował sam Stanisław Moniuszko. Innym przykładem związku warszawskiego kościoła Wszystkich Świętych z kulturą jest działalność ks. prał. Marcelego Godlewskiego, który w dolnym kościele urządził salę, gdzie odbywały się konferencje, odczyty i inne spotkania.
Związki z kulturą mocno zaznaczyły się także w latach 80. XX w., gdy w dolnym kościele działał akademicki dyskusyjny klub filmowy ówczesnej Akademii Teologii Katolickiej i teatr amatorski.
– I właśnie nawiązując do tych tradycji kulturalnych – mówi ks. Piotr Waleńdzik – rewitalizując dolny kościół, odtworzyliśmy salę konferencyjno-widowiskową na miarę współczesnych czasów, mieszczącą 130 osób, i staramy się ją dobrze wykorzystywać. Współpracujemy między innymi z Teatrem Klasyki Polskiej, który nie ma swojej oficjalnej siedziby i często korzysta z sali w podziemiach kościoła. Ideą tego teatru jest przedstawianie najwybitniejszych polskich dramatów i adaptacji arcydzieł polskiej literatury, zgodnie z jej duchem, w możliwie klasycznej formie. Teatr tworzą tacy aktorzy, jak Ryszard Gajewski, Michał Chorosiński (którzy także reżyserują wykonywane sztuki), Lidia Sadowa, Mateusz Rusin, Arkadiusz Janiczek i wielu innych. W ostatnich miesiącach na scenie w podziemiach kościoła widzowie mogli zobaczyć m.in. „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry, „Beniowskiego” Juliusza Słowackiego, dwie jednoaktówki Sławomira Mrożka i widowisko „Dawna ojczyzno moja”.
W sali prezentowane są również filmy dokumentalne, organizowane są spotkania z ich reżyserami. Odbywają się też koncerty – w listopadzie miały tu miejsce słynne „Zaduszki jazzowe” z udziałem zespołu The Warsaw Dixielanders. Również górny, główny kościół udostępniany jest na rozmaite wydarzenia artystyczne. W grudniu swój wielki jubileusz stulecia istnienia świętował Chór Akademicki Uniwersytetu Warszawskiego. W styczniu tradycyjnie w kościele rozbrzmiewają koncerty kolędowe w wykonaniu różnych zespołów, ostatnio można było posłuchać występów Chóru Harfa oraz Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”; widowiskowy koncert słynnej grupy przyciągnął tłumy warszawiaków. A w najbliższym czasie wystąpi Chór Kameralny „Invicta” z koncertem sakralnej muzyki chóralnej „Misterium Cantare” – niezwykłość koncertu będzie polegała na wykonaniu go w mroku. Odbywają się tu także koncerty muzyki poważnej, w tym na przykład wielkoobsadowe wykonanie „Niemieckiego Requiem” Johannesa Brahmsa.
W holu dolnego kościoła prezentowane są wystawy. W listopadzie i grudniu można było oglądać wystawę czasową „Żegota – Rada Pomocy Żydom” z okazji 80. rocznicy powstania tej organizacji, a trzeba wiedzieć, że teren parafii przed wojną zamieszkiwało niemal tyle samo Żydów co Polaków, parafia zaś, szczególnie w osobie ks. prał. Marcelego Godlewskiego, angażowała się w pomoc Żydom. Na początku grudnia ubiegłego roku otwarta została stała ekspozycja – ścieżka edukacyjna opowiadająca o historii placu Grzybowskiego, kościoła, charyzmatycznych proboszczów oraz o trudnych wydarzeniach wojennych, zniszczeniu kościoła i jego odbudowie. Multimedialną wystawę oglądać można codziennie z wyjątkiem sobót.
O wszystkich wydarzeniach parafia na bieżąco informuje na stronie internetowej wszyscyswieci.pl oraz na swoim profilu na Facebooku.
Co? Gdzie? Kiedy?
