lg / Łódź (KAI), mz
fot. Wikipedia Commons / Foyers de Charite / CC BY 2.5
KAI: Co niezwykłego było w Marcie Robin?
Ks. Sławomir Sosnowski: Marta jest niezwykłą apostołką ojcowskiej miłości Boga, bezgranicznej i bezwarunkowej. Niezwykłe jest to, że odkryła tę miłość, mimo życia przepełnionego cierpieniem, a więc sposób przyjęcia cierpienia jest również niezwykły. Heroiczna jest jej miłość bliźniego, zdolność do współczucia, choć sama bardziej cierpiała niż ci, którzy do niej przychodzili. Jest znakiem, że żadne życie nie jest niepotrzebne, skoro życie osoby unieruchomionej przez 50 lat mogło wydać niezwykłe owoce.
Jaką drogę życia proponowała Marta Robin?
Drogę całkowitego zawierzenia Panu Bogu - zgody na wszystko, czego zmienić się nie da; ogołocenia ze wszystkiego, na czym człowiek buduje swoje życie: brakowało jej zdrowia, zrozumienia ze strony najbliższych, stanęła wobec niemożności realizacji jakiejkolwiek drogi życiowej, skazana na samotność i monotonię – tak jej się przynajmniej wydawało u początku dorosłego życia.
W jaki sposób idea Ognisk Miłości dotarła do Polski?
Poprzez księży, którzy zetknęli się z Ogniskami we Francji, a później założyli takie wspólnoty w Polsce. Dwa Ogniska w Polsce powstały w 1994 r.
Jakie znaczenie dla Ognisk Miłości ma uznanie heroiczności cnót Marty?
Będziemy śmielej mówić o Marcie. O tym, że jest przykładem na to, jak przyjąć swoje życie zwłaszcza w tym, co trudne. O tym, żeby modlić się za jej wstawiennictwem.
O czym ksiądz pomyślał, kiedy dowiedział się o decyzji Kongregacji do spraw Kanonizacyjnych?
Oczywiście ucieszyłem się – to pierwsze uczucie, a pierwsza myśl: jak tu się szykować do beatyfikacji i jak ją świętować, bo już jest blisko. Nie musimy czekać na cud. Jego dokumentacja jest już złożona w Kongregacji!
***
Marta Robin była mistyczką i stygmatyczką. Z jej inspiracji powstały Ogniska Miłości, które działają dzisiaj w ponad 40 krajach. Urodziła się 13 marca 1902 r. w wiosce Châteauneuf-de-Galaure koło Lyonu. Była bardzo pobożnym i radosnym dzieckiem. W wieku 16 lat zachorowała na zapalenie opon mózgowych. Choroba miała ciężki przebieg i doprowadziła do paraliżu. Wcześniej jednak Marta złożyła akt całkowitego zawierzenia Bogu. Od 1928 r. nie mogła ani spać, ani przełykać – od tego momentu nie jadła i nie piła, przyjmując przez ponad 50 lat jedynie Eucharystię (raz w tygodniu, w środę). W 1942 r. straciła dodatkowo wzrok.
20 maja 1921 r. doznała pierwszego objawienia Matki Bożej, pierwszego z serii wizji świętych Kościoła. Była również stygmatyczką – 2 października 1930 r. na jej ciele (stopach, dłoniach, czole i boku) pojawiły się znaki męczeństwa Jezusa.
Swoją mękę ofiarowała Bogu. – Każdy człowiek powinien w ciszy pić kielich swego życia – mówiła. Stała się autorytetem i przewodnikiem duchowym dla wielu osób, także dla założycieli nowych wspólnot kościelnych we Francji.
Na prośbę Marty powstały Ogniska Miłości ("Foyers de Charite"). Pierwsze z nich ks. Georges Finet, przyszły ojciec duchowy Marty, założył w szkole. Dzisiaj Ogniska działają w 40 krajach, w tym dwa w Polsce: w Olszy koło Rogowa (archidiecezja łódzka) i Kaliszanach koło Józefowa (archidiecezja lubelska). Ks. Sławomir Sosnowski jest ojcem Ogniska Miłości w Olszy koło Rogowa.
Marta Robin zmarła 6 lutego 1981 r. Jej proces beatyfikacyjny toczy się od 1986 r.
Co? Gdzie? Kiedy?
