st (KAI) / Watykan, sg
fot. TheCreativePenn / iW / CC BY
Abp Dominique Mamberti, prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, Francja
Urodził się 7 marca 1952 r. w rodzinie francuskich urzędników kolonialnych w marokańskim Marakeszu. Po powrocie rodziny do Francji wstąpił do seminarium duchownego i 20 września 1981 r. przyjął święcenia kapłańskie, po czym pracował na terenie diecezji Ajaccio na Korsyce, do której został inkardynowany. Ma za sobą studia z prawa kanonicznego i cywilnego.1 marca 1986 r. wstąpił do służby dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej, pracując następnie w przedstawicielstwach papieskich w Algierii, Chile, w Stałej Misji przy ONZ w Nowym Jorku i w Libanie. Później wrócił do Watykanu i pracował w Sekcji ds. Relacji Stolicy Apostolskiej z Państwami w Sekretariacie Stanu.
18 maja 2002 r. Jan Paweł II mianował go nuncjuszem apostolskim w Sudanie i delegatem apostolskim w Somalii, wynosząc go jednocześnie do godności arcybiskupa tytularnego. Sakrę biskupią przyjął 3 lipca tegoż roku z rąk ówczesnego sekretarza stanu kard. Angelo Sodano. 19 lutego 2004 r. Ojciec Święty mianował go także nuncjuszem apostolskim w Erytrei.
15 września 2006 r. Benedykt XVI mianował go sekretarzem ds. Relacji Stolicy Apostolskiej z Państwami (czyli szefem dyplomacji watykańskiej). 8 listopada 2014 r. z nominacji papieża Franciszka został prefektem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej.
Abp Manuel José Macário do Nascimento Clemente, patriarcha Lizbony, Portugalia
Urodził się 16 lipca 1948 r. w Torres Vedras koło Lizbony. Po ukończeniu studiów historycznych na Uniwersytecie Lizbońskim w 1973 r. wstąpił do wyższego seminarium duchownego "Cristo Rei dos Olivais" w Lizbonie. 29 czerwca 1979 r. otrzymał święcenia kapłańskie i został włączony do prezbiterium patriarchatu Lizbony. Uzyskał doktorat z teologii, ze specjalizacją "historia teologii" na Portugalskim Uniwersytecie Katolickim. Był wicerektorem i rektorem wyższego seminarium duchownego, wykładowcą na wydziale teologicznym Portugalskiego Uniwersytetu Katolickiego, członkiem kapituły katedralnej, rady kapłańskiej i rady duszpasterskiej patriarchatu.6 listopada 1999 r. bł. Jan Paweł II mianował go biskupem tytularnym Pinhel i biskupem pomocniczym Lizbony. Otrzymał sakrę biskupią 22 stycznia 2000 r. z rąk kard. José da Cruz Policarpo. 22 lutego 2007 r. Benedykt XVI mianował go biskupem diecezji Porto. 18 maja 2013 r. papież Franciszek mianował go patriarchą Lizbony. Od 2012 r. jest członkiem Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu, a od 2013 r. – przewodniczącym episkopatu Portugalii.
Abp Berhaneyesus Demerew Souraphiel CM, arcybiskup metropolita Addis Abeby obrządku etiopskiego, Etiopia
Urodził się 14 lipca 1948 r. w Tcheleleka, w pobliżu Hararu we wschodniej części kraju. Studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Makanissie i wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy. Święcenia kapłańskie przyjął 4 lipca 1976 r. Uzyskał doktorat z socjologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. W 1990 r. został przełożonym prowincjalnym swojego zgromadzenia. Od 1994 r. był pierwszym prefektem apostolskim Jimma-Bongi. 7 listopada 1997 r. został biskupem pomocniczym Addis Abeby, zaś sakrę przyjął 25 stycznia 1998 r. z rąk kard. Paulosa Tzaduy. Od 7 lipca 1999 roku jest arcybiskupem Addis Abeby obrządku etiopskiego.Od 1999 r. jest przewodniczącym Konferencji Biskupiej Etiopii i Erytrei, a od 2014 r. Stowarzyszenia Konferencji Biskupich Afryki Wschodniej (AMECEA).
Abp Daniel Fernando Sturla Berhouet SDB, arcybiskup metropolita Montevideo, Urugwaj
Urodził się 4 lipca 1959 r. w Montevideo, w rodzinie należącej do klasy średniej. Jego rodzice zmarli, kiedy był jeszcze nastolatkiem. Natomiast jego starszy brat odgrywał istotna rolę w polityce i był m.in. przewodniczącym Izby Deputowanych. Wstąpił do Towarzystwa Salezjańskiego, gdzie pierwsze śluby zakonne złożył 31 stycznia 1980 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 21 listopada 1987 r. z rąk ówczesnego arcybiskupa stolicy Urugwaju i swego zakonnego współbrata, abp. Nicolása Cotugno Fanizziego SDB. Studiował prawo cywilne, filozofię i pedagogikę, a także teologię,z której w 2006 r. uzyskał kościelny licencjat na Urugwajskim Wydziale Teologicznym.Pracował głównie w formacji młodych salezjanów. W roku akademickim 2007-2008 wykładał historię Kościoła na Urugwajskim Wydziale Teologicznym. W 2008 r. został przełożonym urugwajskich salezjanów, a rok później przewodniczącym tamtejszej konsulty zakonów męskich. 10 grudnia 2011 r. Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym Montevideo, przyznając stolicę tytularną Phelbes. 11 lutego 2014 r. papież Franciszek minował go arcybiskupem metropolitą stolicy Urugwaju. W konferencji episkopatu odpowiada za sprawy misji i świeckich.
Abp John Atcherley Dew, arcybiskup metropolita Wellingtonu, Nowa Zelandia
Urodził się 5 maja 1948 r. w Waipawie na terenie obecnej diecezji Palmerston North. Po ukończeniu seminariów duchownych w Christchurch i Mosgiel, przyjął 9 maja 1976 r. święcenia kapłańskie i został inkardynowany (włączony do duchowieństwa) archidiecezji Wellington. Przez trzy lata był wikariuszem parafialnym, po czym w 1982 r. wyjechał na Wyspy Cooka, gdzie był misjonarzem i proboszczem parafii w diecezji Rarotonga. Po powrocie do Nowej Zelandii w 1987 r. był kapelanem imigrantów z Wysp Cooka, duszpasterzem młodzieży i formatorem w narodowym seminarium w Mosgiel. Po dwuletnich studiach z teologii duchowości w Wielkiej Brytanii (1991-93), został proboszczem w Newtown.Tam zastała go 1 kwietnia 1995 r. nominacja na biskupa pomocniczego w Wellingtonie. W 2004 r. został arcybiskupem koadiutorem, a w 2005 r. metropolitą Wellingtonu. Od 2005 r. jest też biskupem polowym Nowej Zelandii. W 2012 r. wybrano go przewodniczącym tamtejszej konferencji episkopatu. W latach 2011-14 był także przewodniczącym Federacji Katolickich Konferencji Biskupich Oceanii (FCBCO). Podczas ubiegłorocznego III Nadzwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów był relatorem jednej z angielskojęzycznych grup językowych.
Abp Edoardo Menichelli, arcybiskup metropolita Ankony-Osimo, Włochy
Urodził się 14 października 1939 r. w Serripola di San Severino Marche. Studiował w seminarium duchownym w Fano i na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim, gdzie uzyskał licencjat z teologii pastoralnej. Święcenia kapłańskie przyjął 3 lipca 1965 r. Przez trzy lata był wikariuszem i katechetą w szkołach państwowych.Od 1968 do 1991 r. pracował w Najwyższym Trybunale Sygnatury Apostolskiej w Rzymie, a w latach 1992-94 w Kongregacji dla Kościołów Wschodnich, będąc sekretarzem jej ówczesnego prefekta, kard. Achille Silvestriniego. Jednocześnie pomagał w pracy duszpasterskiej w jednej z rzymskich parafii i był kapelanem w jednej z klinik. Aktywnie uczestniczył też w Synodzie Diecezji Rzymskiej.
10 czerwca 1994 r. został mianowany arcybiskupem Chieti-Vasto, a 8 stycznia 2004 - metropolitą Ankony-Osimo. W ramach Włoskiej Konferencji Biskupiej jest wiceprzewodniczącym konferencji episkopatu regionu Marche. Pełni też funkcję asystenta kościelnego Stowarzyszenia Włoskich Lekarzy Katolickich. Uczestnicząc z nominacji papieskiej w ubiegłorocznym III Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym Synodu Biskupów, był relatorem jednej z włoskich grup językowych.
Co? Gdzie? Kiedy?
