Modlitwa matki

Dzieciństwo to czas marzeń, nadziei, wielkiej przygody i jednocześnie wielu wyzwań dla rodziców.

Moja mama wspomina, że najbardziej kryzysowym momentem był dla niej czas gdy miałam 13 – 14  lat. Trudny wiek, gdy dojrzewamy, określamy się, czas buntu i szukania tożsamości ... Później szkoła średnia i studia ... wchodzenie w zakazany świat, pogoń za szczęściem, zabawa, zakładanie masek, świat iluzji w które chciało się wierzyć, bo tak łatwiej, przyjemnie, nierealnie.

W pewnym momencie, mama zwierzyła się ze swojej troski o mnie spotkanej przypadkowo siostrze zakonnej. „Przypadkiem” Bóg zsyła Aniołów! Dopiero niedawno opowiedziała mi o tej rozmowie. Ta mądra zakonnica poradziła jej, aby zaufała Opatrzności Bożej i cierpliwie modliła się za mnie, bo jak podkreśliła - modlitwa matki jest zawsze wysłuchana przez Boga.

„Dajcie mi modlące się matki, a uratuję świat” – mówił św. Augustyn, którego mama - św. Monika długo i wytrwale modliła się o jego nawrócenie. I to z jakim skutkiem!

Kochane mamy, piszę to ku pokrzepieniu waszych serc. Nie ustawajcie w modlitwie za swoje dzieci. To jest nasz oręż, którym możemy zwyciężać wszystkie „pociski złego”. Jak w przypadku św. Augustyna, na owoce naszych modlitw możemy czekać długie lata, ale nie zrażajmy się tym. Zaufajmy Bogu.

Kiedyś  zastanawiałam się, dlaczego tak wiele lat zajęło mi zdecydowane opowiedzenie się za Bogiem. Z perspektywy czasu wiem, że było mi to potrzebne, bo teraz mam tę pewność i bolesne doświadczenie, że grzech niszczy, flirt z diabłem zawsze kończy się dramatem, ściąga w przepaść, otchłań smutku, rozpaczy, braku sensu życia, nienawiści. Przynosi śmierć. Nie mam  złudzeń i wiem, że muszę mocno trzymać się Boga, jeżeli chcę żyć i być szczęśliwa.

„Kładę przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potomstwo, miłując Pana, Boga swego, słuchając Jego głosu, lgnąc do Niego; bo tu jest twoje życie”

- czytamy w Księdze Powtórzonego Prawa (Pwt 30, 15-20).

Widziałam wiele ludzkich nieszczęść. Bliskie mi osoby umierały przez nałogi, zło, które w zaciszu ich domu z dnia na dzień rosło, aż stawało się potworem i katem, który doprowadzał ich do rozpaczy, nienawiści, zazdrości, poczucia bezsensu egzystencji. Kiedyś napisałam o szczególnie bliskiej mi osobie – pięknej, mądrej, utalentowanej, która umierała z wielkim poczuciem zmarnowanego życia, pozostawiając po sobie zgliszcza poranionych serc (link do felietonu). Szatan jest księciem kłamstwa, który bezczelnie nas oszukuje, zwodzi, a potem niszczy.

Dlatego trzymajmy się Boga. On jest źródłem życia. Jemu zależy na nas.

„Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć.  Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu!”

– przestrzega nas św. Piotr (1P5, 7-9).

Z serca polecam szczególną modlitwę - Różaniec rodziców za dzieci (więcej informacji – link). Oddawajmy nasze pociechy Matce Bożej. Ona nigdy nas nie opuszcza. To najlepsza mama na świecie, która broni swoich dzieci, wskazuje drogę i zawsze prowadzi do Boga, który jest Miłością.